Skontaktuj się z nami Umów się na wizytę

Czym jest zapalenie gruczołów okołoodbytowych u psa?

Czym są gruczoły okołoodbytowe u psa?

Gruczoły te znajdują się po obu stronach odbytu i służą między innymi do wydzielania substancji, które odpowiadają za komunikację zapachową między innymi zwierzętami. Zatoki są zlokalizowane po obu stronach odbytu jako dwie symetryczne kulki. 

Co to jest zapalenie gruczołów okołoodbytowych u psa?

W naturze, kiedy psy jadły twardsze posiłki np. kości, gruczoły fizjologicznie opróżniały się wraz z oddaniem kału. Jednak teraz, kiedy dużo psów jest np. na mokrej karmie, struktury te mogą ulec przeładowaniu i w efekcie pies może odczuwać dyskomfort. Zatoki zawierają dość oleistą substancję o barwie od jasnożółtego do brązowego i jest to fizjologiczne dla różnych osobników. Jeśli jednak wydzielina jest podbarwiona krwią, jest gęsta ma bardziej nieprzyjemny zapach niż zwykle a zwierzak przy opróżnianiu jest agresywny, to znak, że gruczoł nie pracuje jak należy.

Zlekceważenie tego stanu może prowadzić nawet do powstania ropnia czy przetoki. 

Jakie są objawy zapalenia gruczołów?

Jednym z pierwszych nietypowych zachowań jest tak zwane saneczkowanie. Mówimy o tym, kiedy pupil jeździ zadem po podłożu i sprawia wrażenie jakby go swędziało. Zwierzęta mogą nadmiernie interesować się okolicą odbytu, wylizywać to miejsce. Niektóre psy mogą nawet wygryzać sobie sierść po bokach i odmawiać jedzenia z powodu dyskomfortu. 

Co zrobić, żeby zapobiegać problemom z gruczołami u psa?

Regularna toaleta zatok okołoodbytowych to podstawa u psów, które mają problem  z samodzielnym ich opróżnianiem. Częstotliwość tej czynności jest różna dla innych psów, więc wystarczy obserwować zachowanie swojego podopiecznego. 

Częściej jednak spotyka się psy ras małych takich jak mops, buldog francuski, boston terier czy cavalier, które wymagają pomocy weterynaryjnej w tej sprawie. 

Aby zapobiegać problemom z zatokami okołoodbytowymi należy znaleźć ich przyczynę. Często pomaga w tym zmiana diety psa na zbilansowany plan żywieniowy z zawartością błonnika. 

Czy kot może mieć lęk separacyjny?

Czy kot może mieć lęk separacyjny?

Ten termin jest używany zazwyczaj w stosunku do psów ale dotyka również koty! Niektórzy właściciele nawet nie zdają sobie z tego sprawy, ale jest to dość powszechne u kotów np wziętych ze schroniska lub u takich, które często zmieniały właścicieli. Objawy są subtelniejsze niż u psa, więc może być je trudniej dostrzec, ale są dość charakterystyczne. 

Jak wygląda lęk separacyjny u kotów?

W przeciwieństwie do psów, kot nie zacznie wyć i drapać w drzwi po wyjściu właściciela, ale do charakterystycznych zachowań należy:

  • niepokój kiedy właściciel szykuje się do wyjścia 
  • niektóre koty kiedy zostaną same, miauczą pod drzwiami
  • po przyjściu właściciela nie odstępują go na krok
  • kiedy właściciel jest już obecny załatwiają swoje potrzeby fizjologiczne, korzystają z kuwety lub jedzą
  • niektóre w wyniku stresu mogą oddać mocz poza kuwetą 

Zwróć uwagę na swojego kota w momencie szykowania się do wyjścia, zazwyczaj już na tym etapie kot wie, że za chwile będziesz nieobecny w domu. 

Dlaczego lęk separacyjny jest dla kota szkodliwy?

Lęk separacyjny to nic innego jak stres. Wszyscy właściciele wiedzą, że koty są bardzo podatne na działania, które wywołują u nich niepokój. Często rzutuje to na ich zdrowiu np problemami z pęcherzem. Jeśli kot jest już pod opieką lekarza weterynarii i jest w trakcie leczenia to niepokój związany z pozowaniem go samemu nie spowoduje nic dobrego. 

Co można zrobić, aby pozbyć się lęku separacyjnego u kota?

Jeśli zauważysz niepokojące objawy, na początku zgłoś się do lekarza weterynarii w celu wykluczenia kwestii zdrowotnej. Jeśli pod tym względem będzie wszystko dobrze, można rozpocząć pracę z behawiorystą. 

Jedne z rzeczy, które możesz wdrożyć to:

  • przygotuj się do wyjścia z domu tak jak zawsze, ale wyjdź tylko na chwile – sukcesyjnie zwiększaj czas pomiędzy wyjściem z powrotem z domu, w ten sposób kot będzie wiedział, że nie zawsze znikasz na cały dzień i nie ma się czym martwić
  • zapewnij zajęcie, które odciągnie jego uwagę od ciebie – dobrze sprawdzają się ukryte smaczki, które zmuszają kota do “polowania”
  • stosowanie kocich feromonów to zawsze dobry pomysł, który pomoże ci w pracy ze swoim podopiecznym

Pozbycie się tego problemu u kota może zająć długo, każdy kot jest inny i może potrzebować więcej lub mniej czasu na uporanie się ze stresem. Najważniejsze jest to, aby nie poddawać się i pracować nad kotem! Później będzie już tylko łatwiej w codziennym życiu.

Po co wykonuje się pomiar ciśnienia w oku? Jak wygląda jaskra u psów?

Czy zwierzętom można zmierzyć ciśnienie w oku?

Pomiar ciśnienia w oku może się odbyć zarówno na wizycie internistycznej jak i okulistycznej. Pomiar ciśnienia w oku jest bardzo ważny ze względu na możliwe wystąpienie jaskry. Używa się do tego specjalnego sprzętu – tonometru, który mierzy ciśnienie wewnątrzgałkowe. Badanie tym przyrządem jest całkowicie bezbolesne i zazwyczaj zwierzęta nie mają problemu z tym badaniem. 

Co to jest jaskra u zwierząt?

Jaskra to choroba okulistyczna, która spowodowana jest zbyt wysokim ciśnieniem wewnątrzgałkowym. Dochodzi do niej, kiedy odprowadzanie cieczy wodnistej w oku jest zaburzone. W chorym oku mechanizm wytwarzania i odprowadzania cieczy wodnistej jest zaburzony, ponieważ oko próbuje zrównoważyć zaburzone odprowadzanie poprzez mniejszą produkcję cieczy. Jaskra jest uważana za najbardziej bolesną chorobę u psów i kotów, więc podopieczny powinien jasno zasygnalizować, kiedy dzieje się coś nieprawidłowego. Rozróżnia się pierwotną i wtórną. Pierwotna pojawia się jako zaburzenie pracy oka a wtórna jest następstwem innej choroby, która występuje w oku.

Jakie są objawy jaskry u psów i kotów?

Objawy tej choroby mogą być podobne do tych ludzkich, do najbardziej charakterystycznych należy:

  • zauważalny ból oka, któremu może towarzyszyć skurcz powieki
  • apatia, niechęć do zabawy, często mniejszy apetyt
  • widoczne przekrwienie oka
  • zamglone oko
  • przy zaawansowanej chorobie pojawia się rozszerzona i nieruchoma źrenica
  • obrzęk okolicy oka
  • pogorszenie widzenia

Jaskra jest choroba bardzo bolesną i szybko postępującą, więc jeśli właściciel zauważy jakikolwiek niepokojący sygnał, należy poszukać szybkiej opieki weterynaryjnej. 

Jak leczy się jaskrę u psa czy kota?

Postępowanie różni się w zależności od tego czy zwierzę widzi na dane oko czy nie. Leczenie wtórnej jaskry polega przede wszystkim na wyeliminowaniu problemu, który ją spowodował. Leczenie jaskry pierwotnej polega na laserowym uszkodzeniu wyrostków rzęskowych, jeśli pacjent widzi. 

Jeśli oko jest już pozbawione wzroku wykonuje się zabieg farmakologicznego uszkodzenia wyrostków rzęskowych. 

Niezależnie od rodzaju jaskry i metody leczenia, zwierzę będzie wymagało stałych kontroli okulistycznych. 

Podsumowanie:

Jaskra to choroba bardzo bolesna dla zwierzęcia i należy szybko reagować przy zaobserwowaniu pierwszych objawów. Symptomy choroby są dość charakterystyczne i łatwe do zauważenia. 

Najlepiej od razu zapisać się do lekarza okulisty w celu prowadzenia leczenia.