Spondyloza u psa – objawy, leczenie, przyczyny zwyrodnienia kręgosłupa i rehabilitacja

Zdrowie naszych czworonożnych przyjaciół jest równie ważne, jak nasze własne – to stwierdzenie doskonale oddaje znaczenie dbałości o dobre samopoczucie naszych psów, w tym także o ich kręgosłup. Spondyloza, czyli zwyrodnienie kręgosłupa, to schorzenie, które może dotknąć także naszych domowych pupili, prowadząc do bólu i ograniczenia ruchomości. W tym artykule przyjrzymy się bliżej, czym jest ta choroba, jakie są jej główne przyczyny oraz objawy, które mogą wskazywać na jej obecność u naszego psa. Co więcej, omówimy dostępne metody leczenia i możliwości wsparcia naszych czworonogów w walce z tą dolegliwością, a także jakie są rokowania dla psów zdiagnozowanych ze spondylozą. Naszym celem jest dostarczenie kompleksowych informacji, które pomogą właścicielom w zrozumieniu tej choroby i podjęciu odpowiednich kroków w celu zapewnienia jak najlepszej jakości życia ich psom.

Spondyloza u psa – co to? Jakie są przyczyny?

Specjaliści weterynarii podkreślają, że spondyloza u psów (dokładniej spondylosis deformans) jest postępującym schorzeniem kręgosłupa, które dotyka głównie starsze zwierzęta, ale może wystąpić również u młodszych osobników. Charakteryzuje się ono tworzeniem się kostnych wyrośli na krawędziach kręgów, co może prowadzić do bólu, ograniczenia ruchomości i w skrajnych przypadkach – do paraliżu.

Przyczyny tego zwyrodnienia są różnorodne, obejmują zarówno czynniki genetyczne, jak i nadwagę, nieodpowiednią dietę, brak odpowiedniej aktywności fizycznej lub jej nadmiar, stres, czy urazy, które przyspieszają zmiany zwyrodnieniowe. Warto jednak podkreślić, że czynniki chorobotwórcze nie są w tym przypadku dokładnie znane. Spondyloza jest schorzeniem dotykającym psy różnych ras, różnej wielkości – choć kiedyś sądzono, że dotyka głównie czworonogi o większych gabarytach. Współczesne badania sugerują, że z wiekiem niemal każdy starszy pies może zapaść tę chorobę, zwłaszcza po osiągnięciu ośmiu-dziesięciu lat życia. Nie bez znaczenia mogą być także predyspozycje rasowe: na chorobę zapada około 3% labradorów, 20% bokserów i 40% owczarków niemieckich. Co ciekawe, dawniej choroba ta była rzadziej rozpoznawana, co mogło wynikać z krótszej średniej długości życia psów.

Porady ekspertów wskazują, że kluczowym elementem w zapobieganiu spondylozie jest utrzymanie psa w dobrej kondycji fizycznej oraz zapewnienie mu zbilansowanej diety. Regularne wizyty u weterynarza, szczególnie w przypadku ras predysponowanych do schorzeń kręgosłupa, mogą znacząco przyczynić się do wczesnego wykrycia problemów i zainicjowania odpowiedniego leczenia. Wczesna diagnoza i dostosowanie trybu życia psa do jego potrzeb zdrowotnych są kluczowe dla złagodzenia objawów i zapewnienia zwierzęciu jak najlepszej jakości życia.

Objawy i diagnostyka spondylozy u psa

Rozpoznanie spondylozy u psów wymaga szczegółowej obserwacji i badań diagnostycznych. Objawy, które mogą wskazywać na zwyrodnienie kręgosłupa, obejmują ograniczoną ruchomość, wyraźny ból przy dotyku kręgosłupa, trudności we wstawaniu oraz zmiany w sposobie chodzenia. W przypadku podejrzenia spondylozy, niezbędne jest przeprowadzenie rentgena kręgosłupa, który może ujawnić charakterystyczne zmiany zwyrodnieniowe. Często choroba ta diagnozowana jest przypadkowo, np. podczas kontrolnych badań jamy brzusznej.

Objawy spondylozy u psów mogą się różnić w zależności od stopnia zaawansowania choroby i obszaru ciała, który jest dotknięty. Oto lista najczęstszych objawów:

1. Sztywność ruchów – zwłaszcza zauważalna po dłuższym odpoczynku lub rano.
2. Ograniczony zakres ruchu – pies może mieć trudności z wykonywaniem pewnych ruchów, takich jak skakanie czy wchodzenie po schodach.
3. Bolesność w dotyku – dotknięte obszary mogą być bolesne, zwłaszcza wzdłuż kręgosłupa.
4. Zmiany w chodzie – pies może chodzić z zauważalnym trudem lub kulawizną.
5. Zmniejszenie aktywności – pies może wykazywać mniejsze zainteresowanie zabawą lub ćwiczeniami, które wcześniej sprawiały mu radość.
6. Zmiany w postawie – pies może próbować złagodzić ból, przyjmując nietypową postawę.
7. Trudności z wstawaniem – wstawanie z pozycji leżącej lub siedzącej może być utrudnione i bolesne.
8. Jęk lub skowyt podczas ruchu – pies może wydawać dźwięki bólu podczas prób ruchu.
9. Utrata masy mięśniowej – w zaawansowanych przypadkach spondylozy można zaobserwować atrofię mięśniową, szczególnie w tylnej części ciała.
10. Zmiany w zachowaniu – ból i dyskomfort mogą prowadzić do zmian w zachowaniu, takich jak agresja lub apatia, gdy pies próbuje unikać sytuacji, które mogą zwiększyć ból.

Ważne jest, aby przy pierwszych oznakach jakiegokolwiek z tych objawów skonsultować się z weterynarzem w celu dokładnej diagnozy i ustalenia odpowiedniego planu leczenia.

Spondyloza u psa – leczenie. Czy można pomóc choremu psu?

Wspieranie psa zmagającego się ze spondylozą wymaga kompleksowego podejścia, które może obejmować zarówno farmakologię, jak i zmiany w codziennym funkcjonowaniu zwierzęcia. Jednak, co do zasady, spondyloza jest chorobą nieuleczalną. Leczenie spondylozy u psów koncentruje się na łagodzeniu objawów i spowalnianiu postępu choroby, ponieważ jest to schorzenie przewlekłe i odporne na działanie leków. Podstawowe metody przeciwdziałania chorobie obejmują podawanie leków przeciwzapalnych i przeciwbólowych, które łagodzą dyskomfort w funkcjonowaniu psa. Dodatkowo stosuje się suplementację wspomagającą zdrowie stawów, fizjoterapię, a także dietę wspierającą utrzymanie optymalnej masy ciała. Chociaż operacja jest technicznie możliwa, zazwyczaj jest odradzana ze względu na ryzyko związane z wiekiem psów i ograniczoną skuteczność.

​W leczeniu spondylozy u psów stosuje się niesteroidowe i steroidowe leki przeciwzapalne, często aplikowane miejscowo. Wsparcie może również oferować terapia regeneracyjna, jak metoda IRAP. Rekomendowane są suplementy diety bogate w chondroitynę, kwas hialuronowy, czy glikozaminoglikany.

Spondyloza u psa – rehabilitacja

​Wspomaganie psów cierpiących na spondylozę obejmuje również indywidualnie dopasowane programy rehabilitacyjne, które mogą znacząco poprawić jakość życia zwierzęcia, zmniejszając ból i poprawiając mobilność. Warto zwrócić uwagę na terapie takie jak laseroterapia czy hydroterapia, które mogą przynieść ulgę w objawach bez konieczności sięgania po inwazyjne metody leczenia. Regularne kontrole weterynaryjne i dostosowanie trybu życia do potrzeb psa ze spondylozą są kluczowe dla zapewnienia mu jak najlepszych warunków życia.

Hydroterapia to forma rehabilitacji wykorzystująca wodę do leczenia i poprawy kondycji fizycznej zwierząt, w tym psów cierpiących na schorzenia takie jak opisywana spondyloza. Ćwiczenia wykonywane w wodzie pomagają zmniejszyć obciążenie stawów i kręgosłupa, jednocześnie wzmacniając mięśnie i poprawiając zakres ruchów. Woda zapewnia naturalny opór, co ułatwia budowanie siły mięśniowej bez ryzyka dodatkowych uszkodzeń. Hydroterapia jest szczególnie polecana dla psów z chorobami zwyrodnieniowymi, ponieważ może znacznie poprawić ich mobilność i jakość życia. W przypadku zwyrodnienia kręgosłupa stosuje się sesje na bieżni wodnej, które pomagają wzmocnić mięśnie przykręgosłupowe i – jak każda dobrze dobrana aktywność fizyczna – poprawiają ogólną kondycję organizmu.

Z kolei laseroterapia wykorzystuje promieniowanie laserowe do ogrzewania tkanki, co przynosi ulgę w bólu, wpływa na angiogenezę i gojenie się tkanek, oraz pomaga przywrócić prawidłowe odżywienie tkanki chrzęstnej. Dzięki tym właściwościom, laseroterapia jest cennym narzędziem w łagodzeniu objawów związanych ze zmianami zwyrodnieniowymi, oferując bezkontaktową i nieinwazyjną formę leczenia, która może znacząco poprawić jakość życia psów cierpiących na spondylozę.​

Jakie są rokowania przy tej chorobie?

Rokowania dla psów zmagających się ze spondylozą zależą od wielu czynników, w tym od stopnia zaawansowania choroby oraz szybkości podjęcia odpowiedniego leczenia. Kluczowe jest, aby właściciele byli świadomi, że choć spondyloza jest schorzeniem postępującym, odpowiednio zarządzane, może pozwolić psu na utrzymanie dobrej jakości życia. Oto kilka istotnych punktów dotyczących rokowań:

• Wczesna diagnoza i rozpoczęcie leczenia mogą znacząco spowolnić postęp choroby.
• Regularne ćwiczenia dostosowane do możliwości psa pomagają w utrzymaniu dobrej kondycji mięśniowej i zwiększają zakres ruchu w stawach.
• Zmiany w diecie, w tym suplementacja, mogą wspierać zdrowie stawów i kręgosłupa.
• W przypadkach bardziej zaawansowanych, zabiegi chirurgiczne mogą być rozważane w celu złagodzenia bólu i poprawy mobilności.

Należy pamiętać, że każdy przypadek jest indywidualny, a ścisła współpraca z weterynarzem jest kluczowa w celu zapewnienia najlepszej możliwej opieki dla psa zmagającego się ze spondylozą.

Najczęściej zadawane pytania

Czy spondyloza u psa jest chorobą dziedziczną?

Nie, spondyloza u psa nie jest uznawana za chorobę dziedziczną. Jest to zwyrodnieniowa choroba kręgosłupa, która rozwija się w wyniku starzenia się organizmu, urazów lub nadmiernego obciążenia stawów.

Jak mogę zapobiegać spondylozie u mojego psa?

Zapobieganie spondylozie u psów polega głównie na utrzymaniu zdrowej wagi zwierzęcia, zapewnieniu odpowiedniej ilości ruchu oraz unikaniu nadmiernych obciążeń kręgosłupa. Ważne jest również regularne kontrolowanie stanu zdrowia psa u weterynarza.

Czy dieta ma wpływ na rozwój spondylozy u psów?

Tak, dieta może mieć wpływ na rozwój spondylozy u psów. Zbilansowana dieta bogata w składniki odżywcze, które wspierają zdrowie stawów, takie jak kwasy tłuszczowe omega-3, może pomóc w opóźnieniu procesów zwyrodnieniowych.

Czy spondyloza u psa może prowadzić do paraliżu?

W zaawansowanych przypadkach spondylozy, gdy dochodzi do znacznego uszkodzenia nerwów kręgosłupa, może dojść do poważnych zaburzeń ruchowych, w tym do paraliżu. Warto jednak zauważyć, jest to stosunkowo rzadka sytuacja i zależy od lokalizacji oraz stopnia zaawansowania choroby.

Czy zabiegi fizjoterapeutyczne są metodą leczenia spondylozy u psów?

Tak, szeroko rozumiana fizjoterapia jest jedną z zalecanych metod leczenia spondylozy u psów. Regularne ćwiczenia dostosowane do stanu zdrowia psa mogą znacznie poprawić jego komfort życia, zmniejszając ból i poprawiając ruchomość stawów.