zpolis

Sytuacja, w której kot chce, a z jakiegoś powodu nie jest w stanie oddać moczu, jest poważna i właściciel musi mieć świadomość, że z takim kotem należy udać się jak najszybciej do kliniki weterynaryjnej. 

Jakie są przyczyny problemów z oddawaniem moczu u kota?

Przyczyn może być wiele, zaczynając od czynników stresowych, kiedy podopieczny znalazł się w nowym otoczeniu lub do rodziny dołączył nowy członek, lub też inne zwierzę. Może to powodować strach i niechęć do oddawania moczu.

Osadzanie się piasku czy kamienie w pęcherzu moczowym powodują ból, przez co podopieczny również może mieć problem z prawidłowym wydalaniem. Kamienie mogą spowodować nawet zablokowania cewki moczowej i w takiej sytuacji kot w ogóle nie jest w stanie oddać moczu. Dzieje się tak, kiedy kamienie przedostają się z pęcherza do ujścia cewki i całkowicie uniemożliwia oddanie moczu. Jest to stan zagrażający życiu zwierzęcia, ponieważ ściana pęcherza może nawet pęknąć. Długie zatrzymanie moczu powoduje też mocznice i niewydolność nerek. 

Posiadanie piasku, kamieni czy kryształków często powoduje też krwiomocz, czyli mocz z obecnością krwi, ponieważ obecność tych zmian powoduje podrażnienia ściany pęcherza moczowego. 

Czy stres ma znaczenie w problemach z pęcherzem?

Najwięcej problemów związanych z pęcherzem moczowym u kotów ma podłoże stresowe. Zmiany w otoczeniu, przemeblowanie mieszkania, pojawienie się dziecka czy remont u sąsiadów to z pozoru nic takiego, ale koty reagują bardzo osobliwie na takie wydarzenia. Z przeżywanych emocji może dojść do zapalenia pęcherza, przez co kot może nie chcieć załatwiać się w kuwecie. Może znajdować inne miejsca lub nie chcieć w ogóle oddawać moczu. 

W takiej sytuacji najważniejsze jest znalezienie źródła problemu, ponieważ kiedy nie usunie się przedmiotu wywołującego stres lub jeśli w inny sposób nie pomoże się kotu – problem będzie powracał. 

Co to znaczy, że kot nie może oddać moczu?

Tutaj od razu nasuwają się bardziej sprecyzowane pytania, ponieważ aby jednoznacznie stwierdzić, co dolega zwierzęciu, lekarz musi przeprowadzić wywiad z właścicielem, a szczegółowe pytania mają naprowadzić specjalistę, jaki problem dolega kotu. Pytania, jakie może zadać lekarz:

• Czy kot w ogóle nie chodzi do kuwety? 
• Czy chodzi, ale ma bezproduktywne parcie? 
• Jak często chodzi do kuwety? 
• Czy oddaję prawidłową ilość moczu? 
• Jakiej barwy jest mocz?
• Czy zdarzały się wcześniejsze problemy z pęcherzem?

Czy pomoc behawiorysty ma znaczenie w chorobach pęcherza?

Jeśli wiadomo już, co jest powodem, czyli np. stres, to dobrym pomysłem jest również pomoc ze strony behawiorysty. Na pewno doradzi, jak można pomóc kotu, aby czuł się komfortowo w domu. Jeśli problem kuwetowy dotyczy młodego kota lub takiego, który znalazł się w nowym miejscu, specjalista udzieli rad dotyczących prawidłowego ustawienia kuwet i kocich mebli jak również pokaże jak nauczyć zwierzaka załatwiać swoje potrzeby w dostosowanym do tego miejscu.

Co to jest ciało obce u psa?

Ciało obce to przedmiot, który znajduje się, kolokwialnie mówiąc “w zwierzęciu”, a nie powinien tam być. Używając tego terminu najczęściej spotykamy się z połknięciem różnych zabawek przez psa czy kota. Wówczas, taką zabawkę nazywamy ciałem obcym znajdującym się w np w przewodzie pokarmowym. 

Jak dochodzi do połknięcia ciała obcego?

Zwierzęta najczęściej poprzez nieuważną zabawę połykają swoje zabawki. Bardzo często przykładem takiej zabawy jest połknięta piłka. Czasami psy z problemami behawioralnymi zjadają skarpetki lub w przypadku domów z dziećmi, części pluszaków. Koty bawiąc się nicią, są w stanie połknąć igłę. Czasami wystarczy że mała rzecz np. zabawka Lego lub kapsel od butelki leżą na podłodze i zwierzak może się tym zainteresować. 

Co zrobić kiedy pies połknął zabawkę?

Kiedy mają Państwo podejrzenie, że zwierzę zjadło coś czego nie powinno, należy niezwłocznie udać się do placówki weterynaryjnej. 

W zależności od tego czym jest ciało obce oraz gdzie dokładnie się znajduje, postępowania są różne. Czasami lekarz może zadecydować o wywołaniu wymiotów i w ten sposób zwierzę pozbędzie się problemu, jednak nie w każdym przypadku jest to możliwe. W niektórych przypadkach niezbędny okazuje się zabieg. W obu przypadkach niezmiernie ważny jest czas reakcji właściciela!

Czym najczęściej są ciała obce:

• za małe piłki lub gryzaki
• części zabawek, mat węchowych lub pluszaków
• małe elementy takie jak klocki Lego czy kapsle od butelek
• igły z nićmi lub wstążki (linearne ciało obce)
• kamienie, koraliki, guziki
• szyszki lub kasztany, patyki
• kłosy trawy
• części ubrań, posłanka lub mebli
• torebki foliowe 
• a także szkło np ze zbitego talerza! 

Gdzie może utknąć niepożądany przedmiot?

Najczęściej spotyka się połknięte przedmioty, które znajdują się w różnych odcinkach przewodu pokarmowego, ale miejsc gdzie możemy znaleźć coś ciekawego jest o wiele więcej. Kłosy trawy często wbijają się w uszy a nawet łapy. W nosie często mogą utknąć takie przedmioty jak nasiona czy małe kamienie. 

Jak wykryć ciało obce?

W zależności od tego, jaka niepożądana rzecz znalazła się w zwierzęciu, sposób diagnostyki może być różny. W momencie kiedy mamy do czynienia z np. kapslami, szłem czy igłami, możemy wykonać zdjęcie RTG. Kiedy jest podejrzenie połknięcia np reklamówki lub części zabawek można wykonać USG. Niektórych ciał obcych nie zobaczy się w tych badaniach i trzeba wykonać endoskopię tak jak w przypadku, kiedy coś mogło utknąć w nosie. 

Jak zapobiegać przed połknięciem czegoś niepożądanego?

W przypadku sytuacji z kłosami lub ziarnami, nie mamy na to wpływu. Może się to stać podczas spaceru i niestety nie mamy w jaki sposób temu zapobiegać. Jeśli jednak pies jest typem, który może wszystko połknąć – wtedy najlepszym wyjściem jest kaganiec.

Dobrze jest ćwiczyć z psem w domu aby nie podgryzał mebli czy nie zjadał wszystkiego z podłogi. Kontakt z behawiorystą będzie dobrym posunięciem w przypadku kiedy problem wynika np z nudy, kiedy zwierzę przebywa samo w domu. 

Z kotami jest o tyle utrudniona sprawa, że nie wytłumaczymy, że czegoś nie wolno. Tutaj właściciel musi być uważny i chować wszystkie potencjalne przedmioty, którymi kot może się zainteresować. 

Czy psy mogą mieć chorą tarczycę?

Psy tak jak inne zwierzęta mogą mieć problemy z tarczycą. U niektórych ras te schorzenia występują częściej ale nie jest to reguła, zarówno osobniki rasowe jak i mieszane mogą mieć takie problemy. Tarczyca pełni bardzo istotną rolę w organizmie. Jej zadaniem jest między innymi regulowanie procesów metabolicznych w organizmie, co oznacza kontrolowanie procesu wzrostu, rozwoju i funkcji wielu narządów. Odpowiada też za utrzymanie stabilnej temperatury ciała oraz na nastrój i samopoczucie. 

Czym jest nadczynność tarczycy u psów?

Nadczynność tarczycy jest zwykle spowodowana autoimmunologicznym zapaleniem, które powoduje nadmierną produkcję hormonów tarczycy. Podawanie zbyt dużej dawki leku na niedoczynność, również może spowodować nadczynność, gdzie tarczyca jest stymulowana do większej aktywności i wytwarzania hormonów. Inną rzadziej występującą przyczyna mogą był guzy tego narządu, które uszkadzają komórki. 

Jakie są objawy nadczynności tarczycy u psów?

Objawy tego problemu mogą się przejawiać między innymi:

• nadmierną aktywnością
• utratą wagi
• zwiększoną chęcią pobierania wody
• nadmiernego oddawania moczu
• drżeniami mięśniowymi

Jak diagnozuje się nadczynność tarczycy u psa?

Diagnoza schorzeń tarczycy opiera się na badaniu klinicznym i badaniach krwi. Najważniejszymi parametrami w badaniach są T4, T3, TSH. Czasami lekarz weterynarii może zalecić badanie obrazowe np USG tarczycy w celu diagnostyki z jakiego powodu występuje ten problem.   

Jak leczyć nadczynność tarczycy?

Leczenie jest zależne od stopnia i zaawansowania choroby. Lekarz przepisuje odpowiednią dawkę farmakoterapii w celu ustabilizowania hormonów tarczycy. Istnieje również terapia promieniowania, ale niestety jest niedostępna w Polsce. W niektórych przypadkach wykonuje się zabieg chirurgiczny. 

W tym przypadku najważniejsza jest odpowiednia diagnostyka oraz wprowadzenie leczenia adekwatnego do stanu pacjenta. Dużą rolę odgrywa odpowiednia profilaktyka oraz obserwacja psa w celu wczesnego zauważenia ewentualnych nieprawidłowości, ponieważ nieleczone choroba tarczycy może prowadzić do uszkodzenia innych narządów.   

Podsumowanie:

Niestety nie ma sposobu na zapobieganie choroba tarczycy, ale poprzez regularne wizyty u lekarza weterynarii oraz badania profilaktyczne można zdiagnozować problem na wczesnym etapie. Jeśli zaobserwujesz jakiekolwiek nietypowe objawy u swojego psa, skontaktuj się z lekarzami w Zviropolis, aby porozmawiać o niepokojącej Cię sprawie.