zpolis

Co to jest ropomacicze u suki?

Ropomacicze to ropne zapalenie macicy, które występuje niezależnie od wieku, choć częściej może być spotykane u starszych suk. Zapalenie występuje po ok 2 miesiącach po ostatniej rui. Rozwijająca się infekcja może prowadzić nawet do zagrożenia życia suczki! Powodem takiego stanu są zaburzenia hormonalne zachodzące w organizmie zwierzęcia. 

Jakie są objawy ropomacicza?

Rozpoznaje się dwa typy ropomacicza – zamknięte i otwarte. Charakterystycznym objawem dla otwartego jest ropny wypływ z dróg rodnych. Inne zachowania są wspólne dla obu rodzajów:

• apatia, zalegania, niechęć do ruchu
• gorączka
• tkliwy brzuch
• brak apetytu 
• zwiększone pragnienie

Jak diagnozuje się ropomacicze?

Diagnostyka opiera się na szczegółowym wywiadzie z właścicielem, badaniu klinicznym oraz wykonaniu badania USG. W badaniu ultrasonograficznym lekarz ocenia średnicę rogów macicy oraz czy są wypełnione płynem. Badanie ultrasonograficzne jest najbardziej wiarygodnym sposobem diagnostyki. 

Wygodnym sposobem jest zapisywanie terminów cieczek u suk, ponieważ taka informacja znacznie ułatwi i przyspieszy diagnostykę. Jeśli suka przyjmuje antykoncepcję farmakologiczną, u niej będzie wyższe ryzyko wystąpienia ropomacicza. 

Jeśli właściciel ma podejrzenie, że u suczki mogło wystąpić wyżej opisany problem, należy niezwłocznie udać się z nią do lekarza weterynarii. 

Jak się leczy ropomacicze?

Należy pamiętać, że w przypadku nieleczonego ropomacicza zagrożone jest życie pacjentki na skutek szoku septycznego. Najczęstszym postępowaniem w tym przypadku jest zabieg chirurgiczny polegający na ovariohisterektomii czyli inaczej mówiąc kastracji. Po zabiegu suczka wymaga podawania przepisanych przez lekarza leków przeciwbólowych oraz wizyt kontrolnych w celu sprawdzenia jej samopoczucia. 

Jak uniknąć ropomacicza?

Najskuteczniejszym sposobem na uniknięcie tego problemu jest wczesna kastracja suki. Decydując się na ten zabieg mamy stuprocentową pewność, że ropomacicze u niej nie wystąpi, ponieważ usuwana jest wtedy macica.

Czy pies może przyjmować ludzkie leki?

Na to pytanie nie ma jednej odpowiedzi. Tutaj najważniejszą kwestią jest to co dokładnie zjadł pies. Niektóre ludzkie leki są przepisywane zwierzętom w trakcie leczenia w przypadku, kiedy nie ma odpowiednika weterynaryjnego lub jest do tego wskazanie medyczne. 

Jednak kiedy pies przez nieuwagę właściciela zje leki należy jak najszybciej udać się do kliniki weterynaryjnej.  

Czy ludzkie leki są trujące dla psa?

Niektóre substancje znajdujące się w lekach dla ludzi są toksyczne dla zwierząt! Należy pamiętać, że żadnych leków nie można podawać samodzielnie a w szczególności ludzkich. Szczególnie trzeba uważać na:

• paracetamol
• ibuprofen
• aspirynę
• naproksen
• leki antykoncepcyjne 
• leki na nadciśnienie 
• leki antydepresyjne

Dodatkowo należy zwrócić uwagę są substancje pomocnicze np. ksylitol, ponieważ one również mogą zaszkodzić zwierzęciu. 

Co zrobić jak pies zjadł ludzkie leki?

Jak najszybciej udać się do najbliższej placówki weterynaryjnej!! Tutaj liczy się czas, ponieważ do ok 4h po spożyciu, jesteśmy w stanie wywołać wymioty. Im szybsza reakcja właściciela tym bezpiecznej dla zwierzęcia ze względu na wchłanianie się substancji czynnej z leku. Jeśli właściciel wie jakie leki zostały zjedzone, najlepiej zabrać ulotkę lub opakowanie ze sobą. 

Co się stanie, kiedy pies zje ludzkie leki?

Najważniejszą kwestią jest to jaki dokładnie lek został zjedzony przez zwierzę i w jakiej ilości. Pies może potrzebować hospitalizacji, której długość będzie uzależniona od samopoczucia pacjenta oraz jego wyników badań.

Konsekwencją po zażyciu nieodpowiednich leków przez psa może być nawet śmierć zwierzęcia! Do innych komplikacji zalicza się między innymi uszkodzenie pracy narządów wewnętrznych czy układu nerwowego. 

Podsumowanie:

Jeśli zdarzyła się sytuacja, w której przez przypadek pies zjadł nieodpowiednie leki, należy jak najszybciej zgłosić się do lekarza weterynarii. Postępowanie ze zwierzęciem w takiej sytuacji jest zawsze ustalane przez lekarza prowadzącego i jest uzależnione od wielu czynników. Ważne jest, aby właściciel był świadomy zagrożenia zdrowia lub życia swojego podopiecznego, które wynika z zatrucia toksycznymi substancjami.

Co to jest entropium u psa lub kota?

Entropium to zawinięcie się powieki do wewnątrz oka, najczęściej problem dotyka dolnej powieki, powodując nieustanne podrażnienie gałki ocznej przez rzęsy oraz futro rosnące po zewnętrznej stronie powieki. Nieleczone powoduje łzawienie, owrzodzenia a nawet utratę wzroku! 

Jakie są przyczyny powstania entropium?

Schorzenie może występować zarówno u psów jak i kotów.Przyczynami entropium może być wada wrodzona, czyli zwierzak mógł się z tym urodzić, predyspozycje rasowe, skurcz mięśnia, wynikający z odczuwanego bólu z powodu innego problemu okulistycznego oraz z powodu wieku i spadku elastyczności w obrębie skóry twarzy. Rasami predysponowanymi do entropium to między innymi:

• maine coon, 
• pers,
• kot brytyjski,
• shih tzu, 
• mops,
• buldog francuski, 
• pekińczyk, 
• cocker spaniel,
• shar pei, 
• berneński pies pasterski, 
• golden retriever, 
• labrador 

Jakie są objawy entropium?

Jednym z najszybciej zauważalnych objawów jest zaczerwienienie spojówek oraz intensywne łzawienie, które jest wywołane podrażnieniem oka przez rzęsy oraz futro. W zależności od stopnia problemu, jest widoczne wywinięcie powieki. Może również być widoczny wrzód rogówki. Zwierzęta mogą być apatyczne, ponieważ wada jest bolesna

Co zrobić z entropium u psa czy kota?

Praktyką wykonywaną w przypadku tej wady jest chirurgiczna korekta powiek. Polega ona na wycięciu fragmentu skóry poniżej brzegu rzęsowego. Zabieg jest obciążony małym ryzykiem niepowodzenia, ale może zdarzyć się sytuacja, że po zagojeniu się rany, nacięcie okazuje się zbyt małe i wtedy procedurę należy powtórzyć. 

Pacjenci muszą nosić kołnierz w celu ochrony założonych szwów i miejsca zabiegu. Nie jest wymagane stosowanie żadnych kropli do oczu. 

Należy jednak przestrzegać dat wizyt kontrolnych. W Zviropolis pierwsza wizyta jest po 2-3 dniach, następna po 10 dniach od zabiegu w celu oceny zagojenia rany. 

Podsumowanie

Najważniejsze jest aby znaleźć przyczynę powstałego entropium. Jeśli w wyniku podwinięcia powieki powstały powikłania, to najpierw trzeba usunąć entropium a dopiero później powstałe uszkodzenia. Właściciel musi mieć na uwadzę, że zwierzę dotknięte tą wadą nie może być rozmnażane oraz jeśli już miało potomstwo, jest prawdopodobne, że miot również może być obciążony tym schorzeniem.