zpolis

Czym jest przetaczanie krwi u zwierząt?

Tak samo jak w medycynie ludzkiej, w weterynarii również praktykuje się transfuzję krwi. Cały proces jest stosunkowo podobny jak w przypadku ludzi, lecz z drobnymi różnicami. Transfuzję przeprowadza się w momencie kiedy hematokryt, czyli procent jaki stanowią krwinki czerwone w krwi, spada dużo poniżej normy. W weterynarii mówi się o granicznej wartości, kiedy wymagane jest przetoczenie. 

Kiedy jest potrzebna transfuzja krwi u psa czy kota?

Podjęcie decyzji o przetaczaniu krwi zawsze należy do lekarza prowadzącego, który zna historię oraz aktualne wyniki badań zwierzęcia. Sytuacje, w których praktykuje się przetaczania jest np. spadek ilości erytrocytów w wyniku choroby odkleszczowej lub zakaźnej, po przebytej ciężkiej operacji chirurgicznej, kiedy w wyniku urazu zostały uszkodzone narządy wewnętrzne. To tylko kilka przykładów gdzie może być konieczność do użycia krwi od dawcy. 

Jak często można przetaczać krew u psa czy kota?

Kluczową kwestią jest tutaj stan kliniczny pacjenta oraz jego wyniki badań. Nie ma określonego limitu czasowego, lecz należy pamiętać, że zawsze jest ryzyko nieprawidłowej reakcji pacjenta na podawaną krew lub preparat krwiopochodny. 

Czy psy i koty mają grupę krwi?

Zarówno psy i koty mają swoje grupy krwi. W weterynarii rozróżnia się aż 13 wariantów grup krwi u psa! U kotów są tylko 3 grupy krwi ale transfuzja jest obciążona większym ryzykiem niepowodzenia. 

Istnieją specjalne banki, które dysponują jednostkami krwi lub preparatami krwiopochodnymi. Ich dostępność jest uzależniona od ilości dawców. Zwierzęta muszą przejść kwalifikację i spełnić odpowiednie normy, aby zostać dawcami krwi. 

Jak wygląda przetaczanie krwi u zwierząt?

Sama procedura jest podobna jak u ludzi. Na początku musi znaleźć się dawca, który spełnia kryteria i może oddać krew. Ta czynność zazwyczaj odbywa się w klinikach przystosowanych do zbiórki krwi lub bezpośrednio w bankach. Gotową jednostkę krwi podłącza się do pacjenta podobnie jak kroplówkę z płynami. Czas trwania transfuzji jest uzależniony od ilości przetaczanej krwi. Zazwyczaj jest to kilkadziesiąt minut a w tym czasie pacjent musi być cały czas monitorowany przez personel kliniki. 

Podsumowanie

Transfuzja krwi jest dużym postępem w medycynie weterynaryjnej i za jej pomocą można uratować zwierzęta z ciężkich stanów. Zawsze należy pamiętać, że istnieje ryzyko z podawaniem krwi od dawcy i organizm może zareagować w nieprawidłowy sposób, jednak przetoczenie czasami może być jedynym wyjściem z danego problemu. Zwierzę po tej czynności wymaga obserwacji w placówce całodobowej oraz monitorowania parametrów krwi jeszcze kilka dni po przetoczeniu.

To wada, polegająca na zmniejszeniu się średnicy tchawicy (w weterynarii używa się pojęcia światła tchawicy). W normalnej sytuacji narząd ma okrągły kształt, który umożliwia przepływ powietrza. Kiedy ulega zaburzeniu np. zwyrodnieniu chrząstek tchawicy, spłaszcza się. Powoduje to gorszą jakość przepływu powietrza do płuc. Choroba ma charakter postępowy, co oznacza, że jeśli nic nie zrobimy z psem, którego dotknął ten problem, stan będzie się pogarszał. 

Jakie są przyczyny zapadalności tchawicy?

Powód powstania schorzenia ma kilka przyczyn. Najczęściej spotykana jest wrodzona wada u psów predysponowanych. Zapadalność może wystąpić w wyniku zwyrodnienia chrząstek tchawicy, a nawet po przebytych infekcjach płuc i oskrzeli. 

Jakie rasy są predysponowane do zapadalności tchawicy?

Mówi się, że schorzenie dotyka w znacznej części psów małych ras, ale większe psy również mogą mieć z tym problem. Do ras predysponowanych zalicza się:

• yorkshire terrier
• chihuahua
• szpic miniaturowy
• jamnik
• mops
• pekińczyk 
• a nawet labrador czy bokser

Jak diagnozuje się problem z tchawicą?

Problem można zdiagnozować poprzez wykonanie zdjęć rentgenowskich. Zwierze musi być do tego odpowiednio ułożone, aby można było dobrze zobaczyć stopień zapadnięcia. Bardziej diagnostyczną metodą jest badanie endoskopowe, przy którym wprowadza się sondę do tchawicy w celu wewnętrznej oceny narządu. 

Jakie są objawy zapadania tchawicy?

Objawy tak jak sama choroba, z czasem będą się nasilać. Do typowych zachowań należy:

• nietolerancja wysiłkowa
• kaszel
• świst oddechowy
• duszność
• chrapanie

Jak leczy się zapadalność tchawicy?

W zależności od stopnia problemu można wykonywać inhalacje z leków wziewnych. Można wykonać również wstawienie stentów, które uniemożliwiają dalszy postęp choroby. Protezy tworzą tzw. rusztowanie dla tchawicy. 

Decyzja co do sposobu leczenia zawsze powinna być podejmowana, mając na uwadzę dobro zwierzęcia. 

Czego trzeba unikać z psem z zapadalnością tchawicy?

Przez utrudniony przepływ powietrza do płuc pies nie powinien się za bardzo ekscytować, ponieważ najpewniej spowoduje to kaszel i trudności ze złapaniem oddechu. Należy unikać wysiłku fizycznego, szczególnie w upalne dni pies powinien przebywać w zacienionym miejscu. Zmiana obroży na szelki jest bardzo ważna, aby nie powodować ucisku na tchawicę. Pies nie powinien przebywać w dusznych pomieszczeniach oraz w obecności osoby palącej. Ponadto, jeśli podopieczny zmaga się z otyłością, należy popracować nad utratą wagi.

Sytuacja, w której kot chce, a z jakiegoś powodu nie jest w stanie oddać moczu, jest poważna i właściciel musi mieć świadomość, że z takim kotem należy udać się jak najszybciej do kliniki weterynaryjnej. 

Jakie są przyczyny problemów z oddawaniem moczu u kota?

Przyczyn może być wiele, zaczynając od czynników stresowych, kiedy podopieczny znalazł się w nowym otoczeniu lub do rodziny dołączył nowy członek, lub też inne zwierzę. Może to powodować strach i niechęć do oddawania moczu.

Osadzanie się piasku czy kamienie w pęcherzu moczowym powodują ból, przez co podopieczny również może mieć problem z prawidłowym wydalaniem. Kamienie mogą spowodować nawet zablokowania cewki moczowej i w takiej sytuacji kot w ogóle nie jest w stanie oddać moczu. Dzieje się tak, kiedy kamienie przedostają się z pęcherza do ujścia cewki i całkowicie uniemożliwia oddanie moczu. Jest to stan zagrażający życiu zwierzęcia, ponieważ ściana pęcherza może nawet pęknąć. Długie zatrzymanie moczu powoduje też mocznice i niewydolność nerek. 

Posiadanie piasku, kamieni czy kryształków często powoduje też krwiomocz, czyli mocz z obecnością krwi, ponieważ obecność tych zmian powoduje podrażnienia ściany pęcherza moczowego. 

Czy stres ma znaczenie w problemach z pęcherzem?

Najwięcej problemów związanych z pęcherzem moczowym u kotów ma podłoże stresowe. Zmiany w otoczeniu, przemeblowanie mieszkania, pojawienie się dziecka czy remont u sąsiadów to z pozoru nic takiego, ale koty reagują bardzo osobliwie na takie wydarzenia. Z przeżywanych emocji może dojść do zapalenia pęcherza, przez co kot może nie chcieć załatwiać się w kuwecie. Może znajdować inne miejsca lub nie chcieć w ogóle oddawać moczu. 

W takiej sytuacji najważniejsze jest znalezienie źródła problemu, ponieważ kiedy nie usunie się przedmiotu wywołującego stres lub jeśli w inny sposób nie pomoże się kotu – problem będzie powracał. 

Co to znaczy, że kot nie może oddać moczu?

Tutaj od razu nasuwają się bardziej sprecyzowane pytania, ponieważ aby jednoznacznie stwierdzić, co dolega zwierzęciu, lekarz musi przeprowadzić wywiad z właścicielem, a szczegółowe pytania mają naprowadzić specjalistę, jaki problem dolega kotu. Pytania, jakie może zadać lekarz:

• Czy kot w ogóle nie chodzi do kuwety? 
• Czy chodzi, ale ma bezproduktywne parcie? 
• Jak często chodzi do kuwety? 
• Czy oddaję prawidłową ilość moczu? 
• Jakiej barwy jest mocz?
• Czy zdarzały się wcześniejsze problemy z pęcherzem?

Czy pomoc behawiorysty ma znaczenie w chorobach pęcherza?

Jeśli wiadomo już, co jest powodem, czyli np. stres, to dobrym pomysłem jest również pomoc ze strony behawiorysty. Na pewno doradzi, jak można pomóc kotu, aby czuł się komfortowo w domu. Jeśli problem kuwetowy dotyczy młodego kota lub takiego, który znalazł się w nowym miejscu, specjalista udzieli rad dotyczących prawidłowego ustawienia kuwet i kocich mebli jak również pokaże jak nauczyć zwierzaka załatwiać swoje potrzeby w dostosowanym do tego miejscu.