Neurologiczne skutki zarażenia pasożytami u psów i kotów

Właściciele zwierząt często nie zdają sobie sprawy z potencjalnych zagrożeń, jakie niosą ze sobą pasożyty. Wśród nich szczególnie niebezpieczne są te, które mogą wywoływać neurologiczne skutki. Zarażenie pasożytami u psów i kotów może prowadzić do poważnych problemów zdrowotnych, w tym do uszkodzeń układu nerwowego, co skutkuje różnorodnymi objawami.

Gdzie pies lub kot może zarazić się pasożytami?

Psy i koty mogą zarażać się pasożytami na wiele sposobów, głównie poprzez kontakt z zanieczyszczonym środowiskiem. Najczęściej dochodzi do tego podczas spacerów w parkach czy na plażach, gdzie zwierzęta mogą zjeść zanieczyszczoną glebę lub trawę. Ważne jest, aby właściciele regularnie sprzątali odchody swoich pupili, aby zminimalizować ryzyko zarażenia, ponieważ obecność odchodów innych zwierząt zwiększa możliwość występowania pasożytów w otoczeniu. Dodatkowo, koty, zwłaszcza te spędzające czas na zewnątrz, mogą mieć kontakt z zakażonymi gryzoniami lub ptakami, co również naraża je na zarażenie. Regularne sprzątanie i nadzorowanie otoczenia są kluczowe dla zdrowia naszych zwierząt.

Najgroźniejsze pasożyty – drogi zarażenia, objawy

Toxocara canis – glista psia, Toxocara cati – glista kocia

Toksokara canis to pasożyt jelitowy należący do rodziny nicieni, który najczęściej występuje u psów. Dorosłe osobniki tego pasożyta żyją w jelitach zwierząt, gdzie składają jaja, które są wydalane z kałem. Jaja te mogą przetrwać w środowisku przez długi czas, stanowiąc źródło zakażenia dla innych psów oraz, w szczególności, dla szczeniąt.

Jak dochodzi do zarażenia?

Do zarażenia może dojść już w życiu płodowym drogą śródmaciczną (głównie psy) a także po porodzie z mlekiem matki (psy i koty). Do zarażenia tym pasożytem najczęściej dochodzi przez spożycie jaj obecnych w zanieczyszczonym środowisku, na przykład w glebie, piasku lub na trawie, gdzie odchody zarażonych psów mogą pozostawać przez długi czas. 

Czas potrzebny od momentu zjedzenia jaj pasożyta do wykształcenia się larw zazwyczaj wynosi od 2 do 4 tygodni, w zależności od gatunku pasożyta i warunków środowiskowych. W przypadku glisty psiej (Toksokara canis) jaja, które są połykane, mogą przekształcać się w larwy w ciągu około 2-3 tygodni w organizmie żywiciela. Z kolei w przypadku glisty kociej (Toxocara cati) czas ten może wynosić do 4-8 tygodni.

Jakie objawy występują po zarażeniu pasożytem u psów i kotów?

Objawy w przypadku Toksokarozy mogą obejmować drgawki, problemy z równowagą, osłabienie oraz zaburzenia zachowania, co wskazuje na wpływ pasożyta na układ nerwowy. Lekarze weterynarii  mogą zalecić diagnostykę, w tym badania kału, aby potwierdzić obecność pasożytów. Leczenie zarażenia zwykle obejmuje stosowanie leków przeciwpasożytniczych, które eliminują Toksokarę z organizmu. W przypadku wystąpienia objawów neurologicznych, weterynarz może również przepisać leki wspomagające, takie jak leki przeciwdrgawkowe, aby zminimalizować skutki uszkodzenia układu nerwowego i przywrócić zwierzęciu zdrowie.

Neospora caninum

Jak dochodzi do zarażenia?

Neospora caninum to pasożyt, który należy do grupy pierwotniaków. Jest głównie odpowiedzialny za choroby psów, szczególnie szczeniąt, a także jest istotnym czynnikiem w gospodarstwach hodowlanych, wywołującym problemy wśród bydła. 

Zarażenie najczęściej następuje poprzez spożycie mięsa, które zawiera zarażone pierwotniaki, a także może odbywać się drogą przezłożyskową lub podczas karmienia mlekiem. Choć neosporoza może występować u zwierząt w każdym wieku, najwięcej przypadków odnotowuje się u szczeniąt w wieku od 3 do 5 tygodni, u których choroba przebiega dość ostry. W starszych psach neosporoza przyjmuje formę przewlekłą.

Jakie objawy występują po zarażeniu?

Na początku choroba przebiega bezobjawowo. Okres prepatentny trwa do 2 tygodni, w trakcie którego pierwotniaki rozmnażają się przede wszystkim w płucach, wątrobie, trzustce, mięśniu sercowym oraz rdzeniu kręgowym. Dopiero po osiągnięciu dojrzałości i wystąpieniu stanu zapalnego w nerwach i mięśniach, a także martwicy tkanek, mogą pojawić się zauważalne objawy.

U szczeniąt objawy mogą obejmować niedowład lub paraliż tylnych kończyn, który może promieniować na przednie łapy, rozległy zanik mięśni oraz sztywność kończyn, co ogranicza ruchomość pupila. U szczeniąt mogą również występować trudności w połykaniu, biegunka oraz duszności.

U dorosłych psów możliwe są zaburzenia świadomości, hipermetria, ataksja, drżenie zamiarowe, deficyty nerwów czaszkowych, nierówne źrenice, niedowład kończyn, ból szyi oraz napady padaczkowe.

Dirofilaria immitis

Jak dochodzi do zarażenia?

Dirofilaria immitis, znana jako nicień sercowy, to pasożyt, który zaraża głównie psy, ale również koty, chociaż u tych drugich występuje rzadziej. Do zarażenia dochodzi głównie poprzez ukąszenia przez zakażone komary, które są żywicielami pośrednimi i wprowadzają larwy pasożyta do krwiobiegu zwierzęcia. Po zarażeniu, larwy migrują do serca oraz dużych naczyń krwionośnych, gdzie mogą się rozwijać przez 6-9 miesięcy, stając się dorosłymi robakami.

Jaki objawy występują po zarażeniu?

Po zarażeniu pasożytem Dirofilaria immitis, objawy u zwierząt mogą być różnorodne i rozwijać się w zależności od ciężkości infekcji oraz długości czasu, przez jaki pasożyt osiedlił się w organizmie. Choć większość objawów skupia się na układzie sercowo-naczyniowym, mogą również wystąpić istotne objawy neurologiczne takie jak

1. Drgawki, które są wynikiem uszkodzenia mózgu lub niedostatecznego dopływu krwi do tego obszaru, spowodowanego obecnością pasożytów.
2.  Zakażenie może prowadzić do problemów z koordynacją ruchową, co skutkuje upadkami lub trudnościami w poruszaniu się. Zwierzęta mogą wykazywać osłabienie tylnych lub przednich kończyn, co z kolei wpływa na ich zdolność do wykonywania codziennych czynności.
3. Niektóre psy mogą stać się apatyczne, mniej aktywne lub wykazywać oznaki dezorientacji, co może sugerować uszkodzenie układu nerwowego.

Profilaktyka zakażeń pasożytami u psów i kotów

Profilaktyka zakażeń pasożytami jest kluczowym elementem dbania o zdrowie naszych czworonożnych przyjaciół. Odpowiednie środki zapobiegawcze pomagają nie tylko w eliminacji już istniejących pasożytów, ale także w ochronie przed ich przyszłym wystąpieniem. 

1. Stosowanie preparatów przeciwpasożytniczych: Na rynku dostępne są różnorodne preparaty, takie jak krople, tabletki czy obroże, które chronią przed rzadziej i często występującymi pasożytami, takimi jak pchły, kleszcze, czy nicienie. Należy stosować je zgodnie z zaleceniami weterynarza oraz dostosować do indywidualnych potrzeb zwierzęcia.
2. Kontrola środowiska: Zachęcanie do sprzątania po zwierzęciu podczas spacerów jest kluczowym elementem zapobiegania zakażeniu pasożytami takim jak Toksokara, które rozwijają się w odchodach. Regularne sprzątanie ogrodu i kontrola otoczenia pomogą zminimalizować ryzyko wystąpienia pasożytów w najbliższym otoczeniu zwierząt.
3. Unikaj kontaktu z dzikimi zwierzętami: Psy i koty powinny być ograniczone w kontakcie z dzikimi zwierzętami, które mogą być nosicielami różnych pasożytów. 
4. Higiena: Utrzymanie czystości w miejscach, gdzie zwierzęta przebywają, jest ważne w zapobieganiu rozprzestrzenieniu się pasożytów. Regularne mycie legowisk, zabawek oraz akcesoriów zwierzęcych pomoże zmniejszyć ryzyko zarażenia.
5. Regularne wizyty u weterynarza: Systematyczne wizyty u weterynarza, w tym badania kontrolne kału oraz konsultacje dotyczące profilaktyki, umożliwiają bieżące monitorowanie zdrowia zwierzęcia oraz wczesne wykrywanie ewentualnych problemów zdrowotnych, w tym zarażeń pasożytniczych.

Podsumowanie

Zarażenia pasożytami, takie jak Toksokara canis, Neospora caninum czy Dirofilaria immitis, mogą prowadzić do poważnych problemów zdrowotnych u psów i kotów, w tym do objawów neurologicznych. W naszej Klinice Weterynaryjnej Zviropolis posiadamy specjalistów neurologii, którzy mogą pomóc w diagnozowaniu problemów zdrowotnych związanych z pasożytami oraz wdrożyć odpowiednie leczenie. Pamiętajmy, że troszcząc się o zdrowie naszych pupili, dbamy również o własne bezpieczeństwo, chroniąc się przed ewentualnymi zarażeniami. Dbanie o profilaktykę i zdrowie zwierząt to klucz do ich długiego i szczęśliwego życia, a także do naszego zadowolenia i bezpieczeństwa.