zpolis

Częstotliwość oddechów u zwierzęcia to liczba oddechów mierzona w ciągu jednej minuty. Na podstawie takich pomiarów można szybko zweryfikować ewentualne początki różnych chorób u naszych podopiecznych. 

Jak policzyć oddechy u zwierzęcia?

Sposób na to jest bardzo prosty, wystarczy mieć przed sobą zrelaksowanego lub śpiącego zwierzaka i zegarek lub stoper. 

Przyglądnij się pracy klatki piersiowej, jak opada i jak się podnosi – właśnie patrzysz jak oddycha Twój podopieczny. 

Za jeden oddech uważa się jedno podniesienie i zapadnięcie klatki piersiowej. Pomiar wykonuje się przez pełną minutę lub 30 sekund i wtedy wynik należy pomnożyć razy dwa. Oba sposoby są poprawne.  

Przy pomiarze należy również ocenić w jaki sposób zwierzę oddycha. Długość oddechów, ich miarowość, jakość. 

Jaka jest liczba prawidłowych oddechów?

Psy wolne od chorób kardiologicznych mają 10-30 oddechów na minutę. Taki przedział wynika z różnicy wielkości poszczególnych psów. Te mniejsze będą oddychały szybciej, większe psy trochę wolniej. U kotów pomiar powinien wynosić 20-30/min. 

Kiedy wyniki może odbiegać od normy? 

Czasami wynik może być podwyższony i w tych przypadkach będzie to normalne:

• szczeniaki i kociaki mają szybszy oddech
• w wyniku stresu i ekscytacji
• przy wysokich temperaturach 

U zwierząt zdrowych pomiar może być niższy niż norma, ale nie należy się tym martwić. 

Jaki moment wybrać?

Zwierzak musi być spokojny i zrelaksowany. Dobrze jest nie pokazywać że coś planujemy z nim zrobić, żeby uniknąć stresu i podwyższonego wyniku. Wcześniejszy wysiłek fizyczny również zaburzy pomiar. 

Można nawet wybrać moment kiedy podopieczny śpi, pamiętajmy tylko, że wówczas liczba oddechów będzie niższa. 

Dlaczego warto liczyć oddechy u swojego zwierzęcia?

Regularne pomiary liczby oddechów pozwalają na wczesne wykrycie ewentualnych chorób kardiologicznych lub chorób związanych z płucami. Nic cię to nie kosztuje, to tylko minuta dziennie, która może być bardzo ważna dla zdrowia i życie Twojego zwierzaka! 

Kiedy zgłosić się do lekarza weterynarii?

Kiedy wyniki pomiaru wybiegają poza normy i nie są one związane z fizjologicznymi przypadkami takimi jak opisane wyżej, należy przyjść z psem lub kotem na wizytę. 

Ważne jest to, żeby jakiekolwiek wątpliwości konsultować z lekarzem weterynarii. 

Niewydolność nerek u kota jest poważnym schorzeniem, które dotyka wiele starszych kotów. Choroba ta jest stanem, w którym nerki nie są w stanie prawidłowo funkcjonować i stopniowo tracą swoją zdolność do usunięcia toksyn z organizmu, co prowadzi do nagromadzenia szkodliwych substancji i zachwiania równowagi elektrolitowej. Organizm nie jest w stanie usunąć wszystkich odpadów metabolicznych z organizmu co może prowadzić do różnych problemów zdrowotnych.

Jakie są objawy niewydolności nerek u kota? 

Objawy niewydolności nerek mogą być początkowo trudne do zauważenia, zważywszy na to, że choroba ma charakter postępowy.

Objawy, które mogą obejmować powyższą chorobę to: 

• Zmniejszenie apetytu
• Wymioty
• Utrata masy ciała
• Zwiększona ilość wypijanej wody
• Zwiększona ilość oddawanego moczu
• Osłabienie
• Zmiany w zachowaniu, takie jak apatia czy drażliwość

Jakie są przyczyny niewydolności nerek u kotów?

• Starzenie się organizmu
• Wrodzone wady nerek
• Choroby metaboliczne, takie jak cukrzyca
• Długotrwałe stosowanie niektórych leków

Jak diagnozowana jest niewydolność nerek u kota? 

Diagnoza niewydolności nerek u kota opiera się na analizie próbek krwi i moczu oraz obrazowaniu nerek za pomocą badania USG.

W tym miejscu należy podkreślić znaczenie badań okresowych u kotów, które dają możliwość na wczesne wykrycie choroby. 

Czy niewydolność nerek u kota można leczyć? 

Niestety, niewydolności nerek nie nie da się wyleczyć. Jednakże, istnieje wiele metod leczenia, które mogą spowolnić postęp choroby i zapewnić ulgę kotu. Zalecane są diety niskobiałkowe, leki oraz suplementy, które wspomagają pracę nerek.

Jak zapobiegać niewydolności nerek u kota?

W zapobieganiu chorób związanych z nerkami, najważniejsze jest utrzymanie odpowiedniej diety, dostarczanie odpowiedniej ilości wody oraz regularne wizyty u lekarza weterynarii w celu wykonania badań profilaktycznych. \

Niewydolność nerek u kota jest dość powszechnym schorzeniem. Należy pamiętać, że kot dotknięty tą chorobą może żyć w komforcie przez lata przy odpowiednim prowadzeniu i monitorowaniu jego choroby. Opisany powyżej problem zdrowotny jest dobrym przykładem aby zachęcić właścicieli do odwiedzenia Zviropolis i wykonania badań okresowych u swoich podopiecznych.  

Jeśli właściciele kotów zauważą w kale małe białe punkty lub nawet jasne nitki, świadczy to, że kot ma problem pasożytami wewnętrznymi.

Bytują one w przewodzie pokarmowym i najczęściej problem ten dotyka koty wychodzące, ale zwierzęta przebywające wyłącznie w domu również mogą się zarazić. Istnieją też pasożyty żyjące w układzie oddechowym, a dokładniej w płucach. Ważne jest, aby właściciele byli świadomi, że “zarobaczenie” może mieć bardzo niekorzystne skutki dla samopoczucia i zdrowia kota. 

Jak kot może się zarazić pasożytami wewnętrznymi?

Koty wychodzące jak i te domowe mogą się zarazić pasożytami na kilka sposobów. Pamiętajmy, że koty które wychodzą na zewnątrz są bardziej narażone na inwazję robaków wewnętrznych.

Drogami zakażenia jest m.in.:

• kontakt z chorymi osobnikami, 
• spożycie larw pcheł (nosicieli robaków) lub kału zakażonego zwierzęcia, 
• przebywanie w środowisku gdzie występują jaja lub larwy pasożytów (mogą się pojawić na trawie lub nawet w środowisku domowym – w kuwecie), 
• zjedzenie zepsutego, zarażonego mięsa, 
• poprzez chorą matkę, która może przekazać pasożyty wraz z mlekiem lub nawet poprzez łożysko. 

Koty mogą się zarazić jak również przenosić robaki na inne zwierzęta, dlatego jeśli wystąpi ten problem, najprawdopodobniej dotyczy wszystkich zwierząt przebywających w domu. 

Jakie są objawy zarobaczenie u kotów?

Problem z pasożytami może dawać różne objawy, czasami są widoczne w kale ale istnieją też takie, których nie zobaczy sie “gołym okiem”. 

Do najczęstszych zachowań, kiedy można podejrzewać zarobaczenie zalicza się:

• brak apetytu 
• wymioty
• biegunka
• utrata wagi
• wzdęty brzuch
• apatia lub nawet nadmierna senność 
• trudności z oddychaniem 
• lizanie okolic odbytu 

Jak zapobiegać zarażeniu pasożytami wewnętrznymi?

Zawsze najważniejsza jest higiena oraz ograniczenie kontaktów z innymi zwierzętami, które mogą być chore. Należy regularnie sprzątać i dezynfekować kuwety. Ograniczyć kontakt z dzikimi osobnikami. 

Regularne badania kału zwierzęcia pozwala mieć wszystko pod kontrolą. U kotów wychodzących zaleca się takie badanie raz na trzy miesiące. Koty niewychodzące bada się raz na pół roku, maksymalnie co roku pod kątem pasożytów. 

Czy ludzie mogą się zarazić od kota?

Inwazja pasożytów wewnętrzych jest choroba zwaną zoonozą, co oznacza że człowiek też może się zarazić! Szczególną uwagę trzeba temu poświęcić, jeśli w domu są dzieci. 

Bardzo często, jeśli lekarz weterynarii wykryje robaki w zwierzęcia, zaleca, aby wszyscy domownicy się zbadali.